PLANY W LESIE	autor: MAGDA ANDRZEJEWICZ, BARBARA STYLIANOU

Plany w lesie – w przenośni i dosłownie, bo jednym z większych sukcesów planistycznych mijającej kadencji jest uchwalenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Lasów Chojnowsko-Oborskich i terenów przyległych.

Hurra, udało się, bo w lesie trudno wiele zmienić – żartują mieszkańcy. Ale tak naprawdę wcale im nie do śmiechu. Zwłaszcza mieszkańcom tych obszarów gminy, które na uchwalenie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego (MPZP) czekają od ponad dziesięciolecia: Kawęczyna, Klarysewa, Skolimowa rejon ulic Kołobrzeskiej i Pułaskiego, pozostałych etapów planów Centrum miasta Konstancin-Jeziorna i wielu, wielu innych. Przeciętnemu obywatelowi naszej gminy, zwłaszcza takiemu, który rzadko przysłuchuje się obradom sesji, trudno nawet zorientować się, jakie są opóźnienia w pracach planistycznych. Ostatnia informacja w Biuletynie Informacji Publicznej naszej gminy, dotycząca planów, pochodzi z 14 lutego 2012 r. – sprzed ponad dwóch lat.

– A miało być tak pięknie – mówi A. P. – W programie wyborczym Kazimierz Jańczuk deklarował: „Gmina to także rejony wiejskie. Dotychczas zaniedbane i zapomniane pod każdym względem wymagają przyśpieszenia działań zmierzających do wyrównania szans na zasadach zrównoważonego rozwoju. Niezbędne zadania: – uchwalić wszystkie MPZP w tej kadencji (co jest realne) i zapewnić w nich drugą linię zabudowy siedliskowej”. Aż miło poczytać dawną ulotkę wyborczą. Powiem szczerze: uwierzyłem. Tymczasem burmistrz przedstawia radzie do uchwalenia poprawki do całkiem niedawno uchwalonych MPZP, a o tych, którzy czekają latami, nadal nic nie słychać – dodaje.

Pamiętamy, że chcieć, to móc: prace nad MPZP strefy A ochrony uzdrowiskowej i terenów przyległych nabrały niespotykanego przyśpieszenia, bo potrzebny był plan skrojony pod prywatyzację uzdrowiska

Przedstawiając podczas jednej z pierwszych sesji rady obecnej kadencji, swojego drugiego zastępcę Dorotę Gadomską, burmistrz zapewniał, że zajmie się ona przede wszystkim planowaniem przestrzennym. Szybko jednak okazało się, że wizja planów pani wiceburmistrz nijak ma się do oczekiwań mieszkańców. Na dodatek zdanie mieszkańców i ich uwagi w ogóle się nie liczą. Mieszkańcy nie są dla pani wiceburmistrz partnerem w dyskusji nad MPZP, zresztą radni często też nie, czego wielokrotnie podczas posiedzeń komisji lub sesji rady miejskiej nie kryła.

– Niektórzy przedstawiciele naszych władz najwyraźniej zapomnieli, że „dłużej klasztora, niźli przeora”. Kadencja trwa cztery lata, skończy się niebawem, a mieszkańcy zostaną i o swoich potrzebach i o tym, jak byli traktowani nie zapominają tak szybko, jak kandydaci o swoich obietnicach – zwraca uwagę jeden z mieszkańców Skolimowa.

Pamiętamy również, że chcieć, to móc: prace nad miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego strefy A ochrony uzdrowiskowej i terenów przyległych nabrały niespotykanego przyśpieszenia, bo potrzebny był plan skrojony pod prywatyzację uzdrowiska. Plan, w którym przyjęto zapisy i rozwiązania krótkowzroczne i niekorzystne dla ewentualnych innych inwestorów, nowemu właścicielowi uzdrowiska zagwarantował monopol na prowadzenie działalności uzdrowiskowej. Za pół roku, kiedy dobiegnie końca trzyletni okres, w którym nowy nabywca miał zrealizować określone nakłady inwestycyjne – a nic nie wskazuje na to, że je zrealizuje – możemy tego my, wszyscy mieszkańcy gminy, gorzko żałować.

A było tak: radni na początku obecnej kadencji, po pół roku sprawowania mandatu, często nie do końca zorientowani w zawiłościach procesu planistycznego i niuansach interpretacji związanych z nim aktów prawnych, uchwalili przedstawiony przez burmistrza MPZP strefy A ochrony uzdrowiskowej – etap I. Radni odrzucili przy tym ponad 120 uwag zgłoszonych do planu przez osoby prywatne, organizacje społeczne i podmioty gospodarcze. No, ale skoro przed przystąpieniem do rozpatrzenia uwag złożonych do planu usłyszeli od przewodniczącego rady miejskiej Andrzeja Cieślawskiego pouczenie: „Przypominam, że jeżeli jakakolwiek uwaga, która nie została uwzględniona przez burmistrza, zostanie przez nas uwzględniona, w tym momencie ta cała uchwała, projekt uchwały, nie ma już racji bytu, gdyż po prostu integralna część tego projektu nie została zaakceptowana przez sesję. To jest procedura”, to dowiedzieli się, jak głosować.

Do planu zagospodarowania strefy A ochrony uzdrowiskowej – etap I zgłoszono po pierwszymi drugim wyłożeniu setki uwag, mniej lub bardziej zasadnych. Wiele emocji wzbudziła dyskusja nad uwagami spółki Międzyrzecze, która na blisko 12-hektarowej działce planowała zbudowanie „obiektu o charakterze pensjonatowo-hotelowym, a także realizację obiektów i urządzeń wspomagających uzdrowisko, z dopuszczeniem usług związanych z funkcjonowaniem uzdrowiska, w tym przeznaczonych dla obsługi kuracjuszy i mieszkańców stałych, z uwzględnieniem obsługi parkingowej”, jak również na części terenu budowę zalewu i urządzenie terenów rekreacyjnych. Właściciele terenu wnioskowali o dopuszczenie budynków o wysokości do 11 m (po sąsiedzku, kilkadziesiąt metrów dalej, ale już w MPZP Centrum przewidziano budynki o wysokości 16m). Notowana na giełdzie spółka Międzyrzecze planowała przeznaczyć na inwestycje w Konstancinie wiele milionów złotych. Rada zadecydowała, że żadne nowe obiekty uzdrowiskowe nie są w Konstancinie potrzebne, a tym bardziej zalew. Radny Sebastian Januszko stwierdził, że żadnych planów budowy obiektów uzdrowiskowych spółka nie przedstawiła, ale za chwilę przyznał, że rzeczywiście widział takie plany w poprzedniej kadencji – władze spółki dostarczyły projekty wszystkim radnym przy omawianiu ich uwag podczas prac nad planem. Dlaczego tych projektów nie pokazano nowo wybranym radnym, którzy głosowali za planem? Bo mogłyby się im spodobać i wydać jak najbardziej na miejscu w uzdrowisku? Na pytanie radnego Tomasza Zymera, czy powierzchnia zbiornika wodnego zaliczana jest do powierzchni biologicznie czynnej, zastępca burmistrza Dorota Gadomska przyznała, że tak, ale szybko dodała, że są dwie definicje powierzchni biologicznie czynnej. W ustawie o zagospodarowaniu przestrzennym znaleźliśmy tylko jedną definicje. Drugiej szukamy od dwóch lat.

W ten sposób nowemu właścicielowi uzdrowiska zagwarantowany został monopol na działalność uzdrowiskową. Przedstawiciel udziałowców spółki Międzyrzecze zwracał uwagę zebranych na niebezpieczeństwo wynikające ze świadczenia usług uzdrowiskowych przez tylko jeden podmiot: w przypadku zaprzestania działalności przez spółkę Uzdrowisko Konstancin - Zdrój, gmina może stracić status uzdrowiska. Dziś wiadomo już, że obawy mogą się spełnić. Drugiej – nadającej się na budowę obiektów uzdrowiskowych – tak dużej działki, jak należąca do spółki Międzyrzecze, w strefie A nie ma.

Plan, w którym przyjęto zapisy i rozwiązania krótkowzroczne i niekorzystne dla ewentualnych innych inwestorów, nowemu właścicielowi uzdrowiska zagwarantował monopol na prowadzenie działalności uzdrowiskowej. W przypadku zaprzestania działalności przez spółkę Uzdrowisko Konstancin-Zdrój, gmina może stracić status uzdrowiska

Podczas majowej sesji rady miejskiej, mieszkańców czekała kolejna niespodzianka: po ponad dwóch latach od podjęcia uchwał o przystąpieniu do zmiany MPZP zachodniej części Mirkowa (osiedla i terenów przyległych, od ul. Mirkowskiej w stronę Jeziorny) oraz o przystąpieniu do zmiany MPZP wschodniej, pofabrycznej części Mirkowa, dowiedzieli się, że planu pofabrycznych terenów nie można uchwalić. Burmistrz wyjaśnił, że nie można, bowiem obowiązujące studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego nie dopuszcza rozwiązań przyjętych w przedstawionym miesiąc temu projekcie planu pofabrycznej części Mirkowa, a nowe studium daleko w lesie. Ciekawe, kto zapomniał, że znowelizowana ustawa o planowaniu przestrzennymzakłada bezwzględną zgodność zapisów studium i zapisów przyjętych w MPZP? Ktoś również zapomniał przedstawić radnym uwagi zgłoszone przez mieszkańców do nowego studium – z blisko 900 uwag nie zobaczyli ani jednej.

Poleć artykuł znajomemu    Drukuj