SIOSTRY Z WILANOWSKIEJ	autor: (opr. KW)

„Dzieci jako najdroższy skarb Pana Jezusa niechaj siostry starannie i w miłości pielęgnują.”

bł. Edmund Bojanowski

Konstanciński ośrodek sióstr służebniczek

25-lecie działalności w Konstancinie-Jeziornie obchodził w grudniu zakon sióstr służebniczek. W 1894 r. w domu przy ul. Wilanowskiej powstała ochronka dla dzieci prowadzona przez zgromadzenie.

Zakon Sióstr Służebniczek Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny istnieje od ponad 160 lat. Celem zgromadzenia, będącego wspólnotą apostolsko-charytatywną, jest służba bliźnim przejawiająca się w pomaganiu biednym i chorym, wychowaniu dzieci oraz przygotowaniu religijnym dziewcząt do pełnienia przyszłych ról i obowiązków, pojmowanych jako droga prowadząca do Boga.

Zgromadzenie Sióstr Służebniczek NMP Niepokalanie Poczętej założone zostało 3 maja 1850 r. przez bł. Edmunda Bojanowskiego. Wówczas to jego staraniem otwarta została pierwsza ochronka dla dzieci i ten moment uważany jest za inaugurację działalności zakonu. Za życia Edmunda Bojanowskiego powstały 54 ochronki – domy zgromadzenia, w tym 34 w Wielkim Księstwie Poznańskim, 14 w Galicji, dwa w Królestwie Polskim i cztery na Śląsku. Fundamentem istnienia ochronek i zgromadzenia było całkowite oddanie się Bogu przezmodlitwę i pracę rąk własnych.

Ponad 160 lat później zakon nadal prężnie działa prowadząc działalność opiekuńczą, edukacyjną i dydaktyczną w wielu miejscach na świecie. Siostry uczą w szkołach, opiekują się chorymi i potrzebującymi, a także prowadzą sieć ochronek dla dzieci.

25 lat temu jedna z takich placówek powstała także w Konstancinie-Jeziornie. Dom wraz z pięknym ogrodem przy ul.Wilanowskiej, Irena Ronikier po śmierci męża postanowiła przekazać w spadku zgromadzeniu. Państwo Ronikierowie, nie mogąc mieć własnych dzieci, chcieli choć w ten sposób pomóc innym dzieciom, zwłaszcza z ubogich rodzin. Placówka w Konstancinie-Jeziornie została założona 8 grudnia 1984 r. Obiekt wymagał rozbudowy i generalnego remontu. Od 1 października 1988 roku zaczęła działać ochronka. Pierwszeństwo przy przyjęciu miały dzieci z rodzin wielodzietnych, ubogich i rozbitych. Placówce nadano imię bł. Edmunda Bojanowskiego. Od początku istnienia do dziś ochronka działa zgodnie z zaleceniami swego patrona.

Siostry zapewniają opiekę przedszkolną dzieciom w wieku 2–5 lat. Przedszkole realizuje podstawę programową, zapewnia także zajęcia dodatkowe z języka angielskiego i opiekę logopedy. Każde święto uświetniane jest przedstawieniem przygotowanym przez dzieci: jasełka, Dzień Matki, Dzień Ojca, Dzień Babci i Dziadka czy święto patrona. Siostry organizują także liczne spotkania dla rodziców, dotyczące problemów wychowania dzieci.

W grudniu 2011 r. minęło 25 lat działalności zakonu sióstr służebniczek na terenie Konstancina-Jeziorny. Z tej okazji „siostrom z Wilanowskiej” od dzieci i rodziców – serdeczne szczęść Boże!

* * *

Założyciel Zgromadzenia Sióstr Służebniczek NMP Niepokalanie Poczętej Edmund Bojanowski urodził się 14 listopada 1814 r. w Grabonogu koło Gostynia.Wychowywał się w głęboko religijnej, kultywującej tradycje patriotyczne rodzinie ziemiańskiej. W wieku czterech lat ciężko zachorował. Dzięki wierze i modlitwie swojej matki, został cudownie uzdrowiony. O fakcie tym świadczy podarowane wówczas w podzięce przez matkę srebrne wotum – oko Opatrzności Bożej, znajdujące się w kościele na Świętej Górze w Gostyniu. Poważna choroba uniemożliwiła mu ukończenie studiów filozoficznych i realizację marzeń o kapłaństwie. Nie szczędził jednak sił, aby nieść pomoc innym cierpiącym. Dał tego dowód podczas epidemii cholery, która nawiedziła Wielkopolskę w 1849 r. W swoim mieszkaniu przygotowywał leki i pielęgnował chorych. W Grabonogu założył dom miłosierdzia dla sierot, ponadto apteki dla biednych, wypożyczalnie książek oraz czytelnie. W 1850 r. z jego inicjatywy powstaław Podrzeczu koło Gostynia pierwsza wiejska ochronka dla dzieci. Wydarzenie to uważa się za początek Zgromadzenia Sióstr Służebniczek NMP Niepokalanie Poczętej. 3 października 1867 r. pierwsze siostry złożyły śluby zakonne. Ich charyzmatem, zgodnie z ideą założyciela, jest służba ubogim, dzieciom i chorym.

Regułę zgromadzenia Edmund Bojanowski opracował przy pomocy wybitnych postaci epoki, m.in.: ks. Józefa Koźmiana, biskupa kujawsko-kaliskiego, działacza oświatowego i społecznego, posła i senatora, członka Komisji Rządowej Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, ks. Hieronima Kajsiewicza, współzałożyciela Zgromadzenia Zmartwychwstania Pańskiego i ks. Piotra Semenenki, jednego z najwybitniejszych polskich teologów XIX w., filozofa, współzałożyciela i przełożonego generalnego zakonu zmartwychwstańców.

Edmund Bojanowski zmarł 7 sierpnia 1871 r. Jego ciało zostało złożone w podziemiach kościoła w Jaszkowie koło Śremu, gdzie wówczas znajdował się Dom Generalny i Nowicjat zgromadzenia. Na skutek represji w okresie zaostrzenia germanizacji pod koniec XIX w., siostry zostały usunięte z Jaszkowa. W 1920 r. zamieszkały w Żabikowie koło Poznania. W 1930 r. przewieziono tu z Jaszkowa zwłoki Edmunda Bojanowskiego i złożono je w krypcie kaplicy sióstr służebniczek w Luboniu Żabikowie. Od 1984 r. znajduje się tu Dom Generalny i Nowicjat zgromadzenia sióstr służebniczek.

W 1948 r. zgromadzenie rozpoczęło proces beatyfikacyjny Edmunda Bojanowskiego. 13 czerwca 1999 r. w Warszawie papież Jan Paweł II ogłosił go błogosławionym. „Apostolstwo miłosierdzia wypełniło jego życie. We wszelkich działaniach kierował się pragnieniem, by wszyscy ludzie stali się uczestnikami odkupienia. Zapisał się w pamięci ludzkiej jako serdecznie dobry człowiek, który zmiłości do Boga i do człowieka umiał skutecznie jednoczyć różne środowiska wokół dobra. Dał wyjątkowy przykład ofiarnej i mądrej pracy dla człowieka, ojczyzny i kościoła” – mówił papież podczas mszy beatyfikacyjnej.

Pomnik założyciela zgromadzenia bł. Edmunda Bojanowskiego w ogrodzie przy ul. Wilanowskiej

Poleć artykuł znajomemu    Drukuj