Ta orkiestra nie ma programu w telewizji. Nie zaczepią nas na ulicy wolontariusze, by w zamian za datek wręczyć nam serduszko lub kocią buźkę. Nie ma fanfar, zgiełku i narodowego święta wielkiej ściepy. Jest ciche pomiaukiwanie, spojrzenie wystraszonych ślepków, czasem ufne mruczenie. I tylko cierpienie jest podobne. Cierpienie, któremu winni jesteśmy my sami.

Bezdomne koty to zawsze koty lub ich potomstwo wyrzucone i opuszczone przez człowieka. Skazane na poniewierkę, głód, zimno, dojmującą wilgoć, na ciągły strach przed samochodem, bezmyślnym człowiekiem, na śmiertelną chorobę, na wegetację z dnia na dzień – i na foremkę z karmą, gdy trafi się litościwa ludzka dusza.

Są wszędzie. Także w najbogatszym polskim powiecie – piaseczyńskim. W sąsiedztwie wspaniałych rezydencji, zamożnych ludzi i firm, uzdrowiskowego klimatu. Tu także błąkają się bezradne i nękane, jak gdzie indziej. Niczemu niewinne.

Eksperci obliczają, że bezdomnych kotów jest kilkadziesiąt tysięcy w każdym większym mieście. To o kilkadziesiąt tysięcy przypadków niepotrzebnego cierpienia za dużo. Dopóki jednak nie przyjdzie w Polsce dzień, gdy przestanie przybywać niechcianych zwierzęcych istnień, gdy wszystkie nierodowodowe psy i koty zostaną objęte obowiązkową sterylizacją, potrzebna jest pomoc doraźna.

Na przekór znieczulicy ludzi, na przekór obojętności instytucji publicznych, na przekór tak wielu duchownym, którzy milczą na temat prawa do miłości, jakie należy się także bożym stworzeniom na czterech łapach.

Szczęśliwie są tacy, którzy zauważają kocie cierpienie i słyszą wołanie o pomoc. Również w najbogatszym powiecie polskim. Fundacja Św. Franciszka z siedzibą w Konstancinie od wielu lat stara się nieść pomoc potrzebującym kotom nie tylko w najbliższej okolicy, ale i w wielkiej Warszawie. Jej założycielka Irena Jarosz przeznaczyła na ten wspaniały cel wszystko – swój rodzinny dom, działkę, czas, swe siły i serce. Pod opiekę Fundacji Św. Franciszka trafiają miauczące nieszczęścia, często dostarczane przez straż miejską po interwencjach dotyczących znęcania się nad zwierzętami, z wyburzanych domów, opuszczonych działek. W Fundacji są leczone, szczepione, odżywiane. Znajdują tam ciepłe schronienie i szansę znalezienia kochających opiekunów. I choć adopcje zdarzają się regularnie, na bieżąco w Fundacji Św. Franciszka przebywa kilkaset kotów. Pani Irena każdego zna z osobna, wie, czego każdemu potrzeba. Z zadania walki z bezdomnością zwierząt wyręcza struktury do tego powołane, a nas, sytą społeczność – z tego, co winno być naturalnym odruchem każdego.

I może liczyć tylko na nasze pełne wdzięczności wsparcie, bowiem Fundacja Św. Franciszka istnieje wyłącznie dzięki darczyńcom. Każdy z nas może pomóc – od przeznaczenia 1 proc. od naszego podatku, sfinansowania karmy, leków, zgłoszenia akcesu w wolontariacie Fundacji, do wsparcia finansowego na opłacenie rachunków za wodę czy prąd, po dostarczanie starych gazet włącznie. Nawet organizowane przez nas uroczystości rodzinne (śluby, imieniny, jubileusze) są doskonałą okazją, aby goście zamiast wydawać pieniądze na szybko więdnące kwiaty, przeznaczyli je na karmę lub datki dla zwierząt. To najprostszy sposób, aby naszą radością obdarować wiele innych istot.

Pani Irena uczyniła niewyobrażalnie wiele dla bezdomnych zwierząt – za nas wszystkich. Czy nie jesteśmy jej winni naszej solidarności, uznania i pomocy?

Jeśli okoliczności pozwolą, postaram się przedstawiać Czytelnikom cyklicznie bieżące informacje z życia Fundacji oraz wizerunki jej podopiecznych, szukających domów adopcyjnych.

FILIP ŁOBODZIŃSKI

„NEWSWEEK” POLSKA

Wszelkie informacje o potrzebach Fundacji oraz o zdrowych, zaszczepionych, pięknych kotkach, czekających na adopcję, znajdą Państwo na stronie:

http://101kotow.pl/fundacja.html

oraz pod numerami telefonów:

22 754 64 95, 22 756 48 82, 505 068 640, 502 020 913.

Fundacja Św. Franciszka „Pomóż zwierzętom – naszym małym braciom” ma status organizacji pożytku publicznego,

KRS: 0000017257, NIP: 123-09-21-856,

nr konta: 38 1060 0076 0000 4048 3019 7758.