Świątynie Konstancina część I

Świątynie Konstancina część I	autor: KLARA WARECKA

Gmina Konstancin-Jeziorna może poszczycić się pięknymi kościołami, których architektura oddaje ich niezwykły nastrój duchowy. Z sześciu świątyń naszego miasta trzy związane są z kultem Najświętszej Marii Panny.

Kościół parafialny Wniebowzięcia Marii Panny przy ul. Piłsudskiego wzniesiono w latach 1910–1911 jako kościół filialny parafii Słomczyn. Został poświęcony 12 maja 1913 r. Świątynię zaprojektował w stylu neogotyckim Józef Pius Dziekoński, który w swoim dziele inspirował się gotykiem nadwiślańskim. Kościół zbudowano z czerwonej cegły z wysoką wieżą i wielobocznym prezbiterium. Fundatorem był założyciel Konstancina hrabia Witold Skórzewski. Wspierała go hrabina Józefa z Iwaszkiewiczów Dąbrowska. Kościół został erygowany jako parafialny 1 września 1976 r. Jego wnętrze jest wprost urzekające. W stylizowanym na gotyk ołtarzu głównym widnieje obraz Wniebowzięcia Marii namalowany przez Bronisława Wiśniewskiego. W podobnym neogotyckim stylu utrzymany jest zabytkowy rzeźbiony konfesjonał ze strzelistymi wieżyczkami. W ołtarzach bocznych umieszczono rzeźby św. Antoniego w lewym i św. Ekspedyta w prawym. W kościele znajduje się drewniana ambona, w której umieszczono obraz Anny Vogtman przedstawiający Jezusa Miłosiernego. Na uwagę zasługuje też stylizowana wieczna lampka i kolisty witraż w prezbiterium przedstawiający głowę ukrzyżowanego Chrystusa. Na zewnątrz kościoła, w ogrodzie, znajduje się kapliczka Matki Bożej Niepokalanej. Kościół Matki Bożej Anielskiej przy ul. Kościelnej powstał w latach 1903–1905, początkowo jako kaplica dla mieszkańców Skolimowa. Zaprojektowany przez znanego architekta Bronisława Brochwicz- Rogoyskiego, został podniesiony do rangi kościoła parafialnego 5 października 1923 r. W latach 1933–1936 kościół rozbudowano o dwie nawy boczne i fronton. Konsekracji kościoła 6 września 1936 r. dokonał abp metropolita warszawski Stanisław Gall. Wystrój świątyni inspirowany jest gotykiem i sztuką nowoczesną. Ze sztuką nowoczesną wiążą się witraże i biel ścian oraz uproszczenie zdobnictwa gotyckiego. W stylu gotyckim utrzymany jest za to ołtarz główny, chrzcielnica i ambona. Zwracają uwagę także boczne ołtarze św. Teresy od Dzieciątka Jezus, św. Jana Chrzciciela, św. Antoniego i Matki Boskiej Częstochowskiej. Najmłodszy kościół parafialny Świętej Bożej Rodzicielki w Klarysewie ma ciekawą historię. Posesja, na której się znajduje, przed wojną należała do metodystów. W 1934 r. powstała tam kaplica w Domu Księ- dza Boduena (nazwana imieniem kapłana, który w XVIII w. zajmował się dziećmi osieroconymi wskutek wojen). Sam kościół powstał blisko 30 lat później z inicjatywy biskupów warszawskich i został poświęcony 2 lipca 1973 r. Erygowany jako parafialny 25 grudnia 1974 r. i konsekrowany przez prymasa kardynała Józefa Glempa 2 lipca 1987 r. Świątynię zaprojektował architekt Tadeusz Borkowski. Wnętrze jest nowoczesne i proste w formie. W prezbiterium zwraca uwagę tabernakulum, zaaranżowane przestrzennie w kształcie równoramiennego krzyża. Ołtarz, chrzcielnica i ambona wykonane są z marmuru. Na ścianie prezbiterium znajduje się piękna polichromia „Zwiastowanie Marii Dziewicy”, a nad ołtarzem widać malowidło przedstawiające ostatnią wieczerzę autorstwa Dymitra Pietrowa. W bryłę świątyni wkomponowano także nowoczesną dzwonnicę.

Drukuj